انتخاب برگه

جنگنده میراژ اف1

در دهه 1960 فرانسه میراژ 3  را در خدمت داشت. جنگنده ای دارای بال دلتا که اگرچه در ارتفاع بالا چالاکی  خوبی داشت ولی در ارتفاع پایین دارای چالاکی کم و همچنین دارای مسافت طولانی برای نشست و برخواست بود.از این رو فرانسه هم به دنبال جایگزینی   برای میراز 3 میگشت و هم به دنبال نسل جدید جنگنده با توان برخواست  و نشست  در باند کوتاه تر..

در  همان دهه 19  60  داسا در فرانسه روی طرح جنگنده بال متغیر با نام  میراژجی8 کار میکرد  و بر اساس ان نیز نسخه بال ثابت  با نام میراژاف2 را بررسی کرد  همچنین در همان دوران طراحی عمود  پروازی با نام  میراز 3 وی وجود داشت که نسخه عمو پرواز میراز 3 بود ولی در  نهایت همه این طرح ها به سوی  طراحی جدید رفت که میراژ اف1 نام داشت.

میراژ اف2 یک جنگنده دو سرنشینه  تهاجمی با موتور پرات اندوتنی تی اف 30  بود که در امریکا بر روی اف14 و اف111 نیز نصب شده بود. اف2 جنگنده خوبی بود ولی در سال 1966 ارتش فرانسه  اعلام کرد که نیازی به یک جنگنده تهاجمی ندارد بلکه نیاز به یک شکاری رهگیر دارد از این رو طرح اف2 لغو شد و بر اساس ان طرح با نام اف1 شکل گرفت.میراژ اف1 اولین پرواز خود را در 23 دسامبر سال 1966 انجام داد . تا سال 1973 چندین پیش نمونه ازمایشات مربوطه را طی کردند و در سال 1973 راسما وارد خدمت ارتش فرانسه  شد. اولین نمونه تحویلی نسخه تک سرنشینه  میراز اف1 سی بود که نسخه شکاری رهگیر با توان محدود هوا به زمین  بود. میراژ  اف1 سی یک جنگنده با بدنه ای الومنیومی   بود که برخی از بخش های  با تیتانیوم و فولاد ساخته شده بود.هواپیما از یک موتور توربوجت اترا 9کا50 ساخت انسکما مجهز بود که دارای توان 11025 پاوند  بدون پس سوز و 15876 پاوند با پس سوز بود.ورودی  هوا به صورت نیم  دایره ای در دو طرف بدنه قرار داشت و دارای  یک مخروطه نیم دوکی در دهانه خود بود که جهت کاهش سرعت ورودی هوا به سرعت زیر صوت به  درون موتور بود. بال جنگنده  دربالای بدنه قرار داشت   و مخازن  سوخت ان در درون بدنه وبال ها پخش  شده بود.دارای  سکان عمودی تکی بود . دارای چرخ های دو قلو بود و از یک ترمز ضد قفل بهره می برد .خلبان بر روی یک صندلی ساخت مارتین بیکر سوار میشد که اگرچه ارتفاع عمل صفر داشت  ولی کمترین سرعت برای پرتاب 167 کیلومتر بر ساعت بود ولی بعدها این صندلی به روز رسانی شده و به یک صندلی صفر صفر تجهیز شد.کابین خلبان دارای دید 360 درجه نبود و خلبان رو به عقب دید خوبی نداشت زیرا سقف کابین عملا با پست جنگنده در یک راستا بود. سامانه های الکترونیک جنگنده برای زمان خودش سامانه  های مدرنی  به حساب می امد.یک سامانه ناوبری تاکان،یک خط ارتباط داده برای ارتباط  با رادار زمینی،ارتفاع سنج راداری،سامانه شناسایی دست از دشمن و گیرنده هشدار  دهنده رادار داشت.

ادامه مطلب ………………………………………