انتخاب برگه

بالگرد ترابری سی اچ 47 شینوک

در اواخر سال 1956 نیروی زمینی  امریکا خواهان یک بالگرد ترابری بزرگ برای جایگزینی سی اچ 37  ساخت سیکورسیکی شد. سی 37 دارای موتور پیستونی  بود و توان حمل   تا 26 سرباز را داشت . در ان زمان در نیروی زمینی  دو دسته  وجود داشتند. یک دسته خواهان یک بالگرد کوچکتر با توان حمل 15 نفر و دسته دوم بالگردی بزرگتر بودند که حتی بتواند  یک توپ 155 م م را نیز  حمل کند.

کمپانی ورتول در ان  زمان بر روی طرحی با موتور توربوشفت  و دو پروانه پشت سر هم کار می کرد که وی 107 نام داشت و علیرقم  اینکه هنوز بحث ها بر سر  توانایی  های بالگرد ترابری جایگزین سی اچ 37 ادامه داشت ولی در نهایت  نیروی زمینی  قرار داد ساخت چند پیش نمونه از وی 107 که در ان زمان ولی اچ سی 1 ای خوانده می شد را پذیرفت. یو اچ سی 1 ای که بعدها تبدیل به  سی اچ 46 سی نایت شد بالگرد توانایی   بود ولی نیروی زمینی بالگرد بزرگتر و کارامدتر  می خواست و از طرفی با در نظر گرفتن اینکه بالگرد جدید زیادی بزرگتر بود ارتش یو اچ 1 هیویی را نیز در کنار ان به خدمت گرفت

ورتول با توسعه طرح یو اچ سی 1 ای  طرح یو اچ سی 1 بی را توسعه داد که در واقع نسخه پر توان تر بود. اولین یو اچ سی 1 بی در 21 سپتامبر سال 1961  پرواز کرد  و در سال 1962 مورد پذیرش  نیروی زمین  قرار گرفت و به ان نام سی اچ 47 ای شینوک داده شد

سی اچ 47 ای شینوک  مشابه پیش نمونه خود بود. دارای  دو  برامدگی بر روی بدنه بود که بر روی هر کدام یک ملخ سه تیغه نصب شده بود  و دو موتور توربوشفت لیکومینگ T55-L5   در دو طرف بدنه نصب شده بود که هر کدام 2200 اسب بخار قدرت فراهم می کردند  ولی به زودی در خط تولید برای همان نسخه  اولیه تی 55 –ل-7 با توان 2650 اسب بخار نصب شد.

دارای یک سطح شیب دار در قسمت عقب بود که به عنوان یک  درب عقب از ان بهره برده میشد  و به ان اجازه میداد تا خودرو یا بار را بدون تجهیزات بارگیری ، بارگیری کند.از سی نایت تفنگ داران دریایی بزرگتر بود اگرچه  از سی استالیون کوچکتر بود و دارای  چهار ارابه  فرود  ثابت بود که دو چرخ عقب می چرخیدن   و برای حرکت روی زمین  جهت گیری می کردند  و میشد مانند سی نایت انها را به اسکی مجهز کرد  و از مخزن  سوخت داخلی  با ظرفیت 2325 لیتر بهره می برد . دو برامدکی در دو طرف بدنه در طول بدنه قرار داشت که مخزن سوخت بالگرد بود

یک درب در طرغ سمت راست   بالگرد پشت سر کابین خلبان وجود داشت که میشد  که از دو قسمت  تشکیل شده بود، قسمت  بالای کشوی بود و میشد  تا درب را تا نیم باز کرد  و قسمت  پایین که به طرف بیرون باز میشد و حالت پلکان داشت. همچنین در سمت چپ نیز پشت سر کابین پنچره مربع شکل بزرگ داشت که حالت کشوی داشت .دارای  سه خدمه بود و خلبان و کمک خلبان در یک  کابین با دماغه  ای شیشه ای قرار داشتند .

سی اچ 47 ای شینوک می توانست تا33 سرباز   را در داخل حمل میکرد که در دو طرف بالگرد می نشستند  و می  توانست  2.7 تن بار داخلی  ویا 6 تن بار خارجی را از دو غلاب در خارج بده حمل کند.

شینوک در اواخر سال 1962 وارد خدمت شد  و از سال 1965 در ویتنام مورد استفاده قرار گرفت.در مجموع 354 فروند سی اچ 47 ای شینوک  ساخته شد و بر اساس همین مدل یک نسخه توپ دار با نام ای سی 47 ای تولید  شد.

نام سی اچ 47 ای سی اچ 47 دی سی اچ 47 اف
طول با  ملخ ها 29.10 متر 30.10 متر 30.10 متر
ارتفاع 5.70 متر 5.77 متر 5.77 متر
وزن خالی 7770 کیلوگرم 10185 کیلوگرم 11550 کیلوگرم
بیشترین وزن برخواستن 14920 کیلوگرم 22680 کیلوگرم 22688 کیلوگرم
بیشترین سرعت 298 کیلومتر بر ساعت 315 کیلومتر بر ساعت 315 کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز 265 کیلومتر بر ساعت 220 کیلومتر بر ساعت 240 کیلومتر بر ساعت
سقف پرواز 2895 متر 5640 متر 6090 متر
برد با بیشترین بار 185 کیلومتر 741 کیلومتر 650 کیلومتر
برد انتقالی 1600 کیلومتر 2061 کیلومتر 2251 کیلومتر
بیشترین بار داخلی و خارجی 9000 کیلوگرم 12000 کیلوگرم 12000 کیلوگرم
موتور دو دستگاه موتورT55-L-5 oder -L-7- دو دستگاه موتورT55-GA-712- دو دستگاه موتورT55-714A-
قدرت 2650 اسب بخار 3750 اسب بخار 4733 اسب بخار

ادامه مطلب ……………………………